بسیاری از مردم از شوری آب دریاها احساس خوبی ندارند و فکر می کنند که اگر آب دریا شیرین وقابل شرب بود بهتربود.اما واقعاً به چه دلیل آب دریا شور است؟

با آنکه بیشتر رودخانه هایی که در روی زمین هستند و آب آنها به دریاها می ریزد، دارای آب شیرین هستند وآب آنها از ذوب شدن برف و یخ کوه ها تامین می شود! چگونه این نمک وارد دریا شده و مقدار آن چقدر است و آیا وجود این نمک لازم است؟

از قدیم گفته اند که هر چیز که بگندد نمکش می زنند و این یکی از ویژگیهای نمک است به همین دلیل است که مقاومت آب شور، در برابر فساد، از آب شیرین بیشتر است. اگر آب دریاها شیرین بود، خطر فاسد شدن وگندیدن آنها بسیارمی شد. اگر آبهای دریاها فاسد بشوند،باکتری و قارچها به سرعت رشد می کنند و دیگرهیچ موجود زنده ای در کره زمین،باقی نخواهد ماند، بوی تعفن آب،هیچ موجود زنده ای را باقی نخواهد گذاشت. آبهای گندیده، بهترین جا، برای زندگی و رشد حشرات، بخصوص حشره های سمی می باشند. آن وقت است که حشرات، نه حیوانی را باقی خواهند گذاشت و نه انسانی می تواند در این شرایط زندگی کند.

فقط بعضی از موجودات و گیاهان آبزی خود را با این مقدار نمک محلول در آب سازگار ساخته و می توانند در آب دریا زندگی کنند.

قسمتی از نمك موجود در آب دریا از طریق فعالیت‌های آتشفشانی زیر آبی وارد آن می‌شود اما قسمت اعظم این نمك مربوط به فرسایش پوسته زمین یا خاك است.املاح معدنی موجود در خاك در آب باران حل می‌شود و از طریق رودخانه‌ها به دریاها منتقل می شوند. آنگاه زمانی كه بر اثرتابش نور خورشید قسمتی از آب دریا بخار می‌شود نمكی كه در آن وجود دارد باقی می‌ماند و این امر باعث می‌شود كه غلظت نمك موجود در آب افزایش یابد. امروزه میزان املاح معدنی موجود در آب دریاهای آزاد جهان ۳.۵ درصداست كه بیشتر آن را سدیم كلراید یا همان نمك طعام تشكیل می‌دهد.

آب دریا به قدری شور است که قابل خوردن و زراعت نیست. علت این شوری ، وجودنمکهای مختلف به خصوص نمک طعام می‌باشد. اقیانوس شاید تنها جایی باشد که بتوان تمام عناصر را در آنجا یکجا پیدا کرد. از عناصر ساده بیش از شصت نوع آن در آب اقیانوس شناخته شده و احتمال وجود بقیه چندان بعید به نظرنمی‌رسد. مقدار بعضی از عناصر در آب دریا ، به قدری ناچیز است که بطورمستقیم تشخیص داده نمی‌شود، ولی وجود آنها در اندام جانوران دریا ثابت شده است. وزن کل املاح موجود در آب اقیانوسها را حدود8500 میلیارد تن برآورد کرده‌اند. این املاح می‌تواند تمام سطح کره زمین را به ضخامت 40 متر بپوشاند و اگر فقط روی قاره‌ها قرار گیرد، ضخامت آن به 159 متر خواهد رسید